Informaticus …
Het moet ergens in 1999 geweest zijn dat ik mijn eerste website online plaatste. Een ‘homepage’ met de klinkende naam JB Simpson – wat waren The Simpsons een groot deel van mijn identiteit als tiener – op de beperkte webruimte, die je kreeg bij een Telenet-abonnement, toen nog ‘pandora.be’.
Elke letter van de website was getypt in Kladblok, de knoppen waren gemaakt in Paint en alle files overgezet met Cute FTP. Ik kende HTML, van CSS had ik nog nooit gehoord en Swish zorgde voor de bewegende delen, want Flash was cool!
Toen kwam Photoshop erbij, en Dreamweaver, en de échte Flash. Webdesign studeren was de enige optie, of beter gezegd: Toegepaste Informatica met specialisatie Multimedia aan de Erasmus Hogeschool. CSS, PHP, JavaScript, SQL, ASP.net webservices: webdesign was plotseling heel wat meer dan wat het geweest was. Het bleef ook die drie jaren op hogeschool een leuke bezigheid: websites maken voor vrienden en kennissen; de eerste stappen in videobewerking; programmeren … maar na mijn stage werd één ding duidelijk: de Informaticawereld was niet mijn wereld. Elke dag met hetzelfde bezig zijn, dat ging ik niet volhouden.
De woorden die mijn leerkracht Informatica me had gezegd voor ik afstudeerde kwamen terug: je bent te perfectionistisch voor de privé, jij ben gemaakt voor het onderwijs. Het idee alleen al vond ik absurd, maar na enkele weggevallen opties bij het zoeken naar een vervolgopleiding, besloot ik de lerarenopleiding een kans te geven.
… en leerkracht.
Ik schreef me in aan de Arteveldehogeschool in Gent: Informatica – vanzelfsprekend -, Engels – want dat kon ik goed – en Geschiedenis – want dat was altijd al een interesse geweest . Het bleek een geweldig keuze te zijn. Dit was wat ik wou doen: werken met een mix van mensen met verschillende interesses, de dingen waarover ik enthousiast was overbrengen naar jonge mensen. Artevelde was een echte ‘fresh start’.
Mijn bagage aan ict-vaardigheden, gaf me de vrijheid om het grootste deel van mijn tijd in mijn andere vakken te steken en vooral Geschiedenis werd mijn leefwereld. Niet dat Informatica verdween: ik digitaliseerde de geschiedkundige kaarten, maakte aanpasbare tijdlijnen en ook in mijn bachelor-proef combineerde mijn interesses: een didactische website over de Kelten, met interactieve kaart voor de leerkrachten en games voor de leerlingen.
Na zes jaar hogeschool was het genoeg geweest, dus werd het tijd om echt aan de slag te gaan. Geschiedenis moest én zou het worden, maar de weinige vacatures en grote concurrentie zorgden ervoor dat ik interim na interim een Informaticaopdracht opnam. In 2010 ging ik een combi-job aan: halftijds werd ik ict-coördinator op OLVIGent, met als hoofdtaken het vernieuwen van de website en het opbouwen van de digitale leeromgeving. Daarnaast stond ik drie avonden per week in het volwassenonderwijs/graduaatsopleding: webdesign, multimedia en databanken.
Door de schaalvergroting in het avondonderwijs – en het LIFO-principe – werd OLVIGent een voltijdse job waarin ik mijn job als ict’er kon combineren met lesgeven: eerst Engels, nadien Informatica in de tweede graad en sinds 2015 ook in het zevende jaar Business Support.
De ervaring uit de graduaatsopleiding, in combinatie met de nieuwe leerinhouden in het zevende jaar brachten nieuw leven in mijn Informaticavaardigheden: ik verdiepte me in responsive webdesign en ontdekte een nieuwe liefde voor grafisch ontwerp. De Adobe-pakketen: Photoshop, InDesign, Dreamweaver, Premiere en later ook Illustrator werden mijn uitverkoren tools. Het drukwerk dat ik mocht ontwerpen voor mijn school werd steeds beter en ook in de Office en Google-omgevingen begon ik steeds meer te ontdekken.
Terug online
Hoewel ik steeds bezig was met webdesign, was het lang geleden dat ik zelf nog een eigen stekje online had; behalve social media en een geregistreerde domeinnaam die naar een 10 jaar oude pagina verwees. Tijd dus om weer online tevoorschijn te komen: een portfolio dat focust op mijn evolutie als leerkracht / grafisch ontwerper / informaticus de afgelopen jaren en een plek om mijn zelfgemaakte tutorials en lessenpakketten een plek te geven voor wie ze kan gebruiken.
Maar het hebben van een eigen website is veranderd. Met de massa aan online tools kan iedereen, zonder enige voorkennis, een website in elkaar boksen. Zij die zich gespecialiseerd hebben in de steeds complexere code en programmeertalen voor webdesign maken deze tools. Ik geloof nog steeds dat een op maat gemaakte website en gigantische meerwaarde biedt, maar het is een tijdrovende job en die tijdsinvestering is niet langer een evidentie. Ik ben een schrijnwerker geworden in een wereld vol Ikea-meubels.
En dus wordt dit mijn eerste website gemaakt in WordPress. Geen eigen code, geen eigen design. Wel een nieuwe vaardigheid, en ook eigen inhoud. Ik hoop dat die iets voor jou kan betekenen.